Dermatitis perioralis wordt meestal veroorzaakt door gebruik van crèmes of zalven met corticosteroïden (bijnierschorshormonen) in het gezicht. Deze crèmes en zalven worden vaak voorgeschreven voor bijvoorbeeld eczeem. Hoe sterker het hormoon (het corticosteroïd) werkt, des te groter de kans op het ontstaan van dermatitis perioralis, maar soms kan ook het zwakst werkzame hormoon (hydrocortisonacetaat) de oorzaak zijn. Het corticosteroïd veroorzaakt de aandoening maar onderdrukt het gelijktijdig, waardoor na stoppen van het gebruik de aandoening zal verergeren. Dat is dan ook de reden waarom mensen die hier last van hebben het geneesmiddel vaak blijven gebruiken.

Corticosteroïdpreparaten die voor astma worden geïnhaleerd, kunnen ook dermatitis perioralis veroorzaken. Dermatitis periocularis ontstaat meestal door gebruik van hormoonzalven in de ogen of op de oogleden.

Niet in alle gevallen van dermatitis perioralis is er een verband met het gebruik van corticosteroïden. Soms kunnen cosmetica een rol spelen, vooral foundation en andere vet- of olie bevattende make-up. En soms is er geen duidelijke oorzaak te benoemen.

Dermatitis perioralis ontstaat meestal vrij plotseling op de bovenlip, naast de neus of op de kin. Vaak is het gehele gebied rondom de mond aangedaan, maar langs de lippen is een smalle zone van normale huid zichtbaar. Op de aangedane huid zijn veel kleine rode pukkeltjes en puistjes te zien, meestal op een rode en schilferige ondergrond. In geval van dermatitis periocularis ontstaan er soortgelijke afwijkingen rond de ogen en op de oogleden. Dermatitis perioralis kan erg lijken op acne of rosacea.

In het algemeen jeukt de aandoening licht en kan de huid branderig en gevoelig zijn. Contact met zeep en soms zelfs met water kan irriteren en hetzelfde geldt voor blootstelling aan zonlicht.

Na genezing komt dermatitis perioralis meestal niet meer terug. Het plaatselijke gebruik van corticosteroïden wordt afgeraden, want daardoor zou de aandoening kunnen terugkeren.